Członkowie Rady Gospodarczej i Społecznej są wybierani corocznie, a osiemnastu z nich na okres trzech lat.
Personel ma charakter funkcjonalny i nie może żądać ani przyjmować instrukcji od innych władz. Powinien on powstrzymać się od wszelkiej działalności, która mogłaby odbić się na ich charakterze jako funkcjonariuszy międzynarodowych.
Podmiotowość prawnomiędzynarodowa posiada trzy cechy: Ius tractatuum (prawo do zawierania umów), Ius legationis (zdolność do wysyłania i przyjmowania przedstawicieli dyplomatycznych) oraz Ius standi (prawo występowania przed sądami).
Podstawową zasadą jest pacta sunt servanda, co oznacza, że umowy muszą być przestrzegane.
Zasada odpowiedzialności absolutnej dla tego, kto wypuszcza obiekt kosmiczny, za szkodę na Ziemi lub na statku kosmicznym, oraz odpowiedzialność na zasadzie winy, jeśli jeden obiekt kosmiczny wyrządzi szkodę drugiemu.
Kierowniczą zasadą powinna być konieczność zapewnienia najwyższego poziomu sprawności, kompetencji i uczciwości.
MTS wydaje wyroki oraz opinie doradcze.
W 2001 roku ZO ONZ uchwaliło rezolucję (niewiążącą uchwałę) dotyczącą zasad odpowiedzialności państw.
Główne metody to rokowania (negocjacje), mediacja oraz koncyliacja, przy czym mediacja i koncyliacja są uważane za rokowania pośrednie.
Akty jednostronne to przyrzeczenie, protest, zrzeczenie się oraz uznanie, które są źródłem zobowiązań międzynarodowych.
Sekretarza Generalnego mianuje Ogólne Zgromadzenie na wniosek Rady Bezpieczeństwa.
Są to wyłączenia, ulgi, prawa i szczególna ochrona, z jakiej korzystają przedstawiciele dyplomatyczni poza granicami swojego kraju.
Każdy międzynarodowy bezprawny akt pociąga za sobą międzynarodową odpowiedzialność państwa.
UK, USA, Francja, Chiny, Rosja.
Przykłady to ważna zgoda innego państwa, legalne działanie w samoobronie, zastosowanie legalnego środka odwetowego, siła wyższa, działanie w sytuacji zagrożenia oraz działanie w stanie wyższej konieczności.
Umowa międzynarodowa to zgodne oświadczenie woli co najmniej dwóch podmiotów prawa międzynarodowego, regulowane przez prawo międzynarodowe i wywołujące skutki prawne.
Otwarte, półotwarte i zamknięte. Otwarte pozwalają na przystąpienie każdego państwa, półotwarte mają klauzulę akcesyjną, a zamknięte nie pozwalają na przystąpienie.
Zakaz wstępu na teren misji bez zgody szefa misji oraz ochrona pomieszczeń misji przed natręctwem.
To węzeł prawny łączący państwo z osobą fizyczną, wpływający na jej pozycję prawną w prawie krajowym i międzynarodowym.
Wszyscy członkowie powstrzymają się od stosowania groźby lub użycia siły przeciwko terytorialnej całości lub niepodległości któregokolwiek państwa.
Sądownictwo międzynarodowe to sposób i organizacja rozstrzygania sporów międzynarodowych oparty na prawie międzynarodowym, dostępny dla wszystkich państw i niezależny od nich.
Organizacji przysługiwać będą takie przywileje i immunitety, jakie są konieczne do osiągnięcia jej celów.
Teoria eksterytorialności, teoria reprezentacji oraz teoria funkcjonalna.
Państwu można przypisać akty jego organów, podmiotów umocowanych do wykonywania władztwa, organów innego państwa pod jego dyspozycją, oraz działania osób lub grup działających na podstawie instrukcji państwa.
Ograniczenia wynikają z powszechnego prawa międzynarodowego, w tym zwyczaju.
Przedstawiciel dyplomatyczny korzysta z uprzywilejowanego traktowania w czasie przejazdu lub przebywania na terytorium państwa trzeciego, pod warunkiem bycia in transitu.
Zakaz umieszczania broni masowego rażenia, ale możliwość umieszczania urządzeń wojskowych o charakterze pomocniczym.
Przestrzeń kosmiczna jest otwarta dla każdego państwa na zasadzie równości.
Na przyczyny nieważności względnej może powołać się tylko państwo pokrzywdzone, a sama umowa może zostać konwalidowana.
Układy równoprawne (ekwiwalentne) oraz nierównoprawne.
Tryb prosty (np. przez podpisanie) oraz tryb złożony (np. przez podpisanie + ratyfikacja/zatwierdzenie).
Sekretarz Generalny ma prawo zwracać uwagę Rady Bezpieczeństwa na każdą sprawę, która, w jego mniemaniu, mogłaby zagrażać utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Sekretarz Generalny może zwrócić uwagę Rady Bezpieczeństwa na spór lub sytuację zagrażającą pokojowi i bezpieczeństwu.
MTS rozstrzyga spory między państwami wyłącznie za ich zgodą, która musi być wyrażona w konkretnym sporze.
Pacta in detrimentum terti, które nakładają obowiązki na państwa trzecie, oraz pacta in favorem terti, które tworzą uprawnienia dla państw trzecich.
Każda indywidualna osoba fizyczna, organizacja pozarządowa, grupa osób oraz same państwa.
Istotną cechą prawa międzynarodowego jest brak obowiązkowego sądownictwa międzynarodowego, co oznacza, że kompetencja sądów opiera się na zgodzie państw.
ZO inicjuje badania i udziela zaleceń w celu rozwoju prawa międzynarodowego oraz kodyfikacji prawa niepisanego.
Kodyfikacja prawa międzynarodowego to spisywanie prawa zwyczajowego, które może mieć charakter sensu stricto lub postępowy rozwój prawa międzynarodowego publicznego.
Europejski Trybunał Praw Człowieka został powołany w 1950 roku na podstawie Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Rada Bezpieczeństwa ONZ odpowiada za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa na świecie oraz może nakładać sankcje na państwa członkowskie.
Organizacja opiera się na zasadzie suwerennej równości wszystkich członków, członkowie wykonują zobowiązania w dobrej wierze oraz załatwiają spory międzynarodowe środkami pokojowymi.
Rada Gospodarcza i Społeczna składa się z pięćdziesięciu czterech członków wybranych przez Zgromadzenie Ogólne.
To zasada, że prawo obowiązuje tylko między stronami umowy międzynarodowej.
Ma prawo porozumiewania się z innymi placówkami za pomocą wszelkich środków, w tym kodem czy szyfrem.
MTS (Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości) jest głównym organem sądowym ONZ.
Tworzenie stałych sądów o charakterze regionalnym jest cechą współczesnego prawa międzynarodowego.
Zasady te obejmują m.in. pokojowe wykorzystanie przestrzeni kosmicznej, zakaz umieszczania broni masowego rażenia w kosmosie oraz współpracę międzynarodową.
Są bardziej ograniczone niż przywileje i immunitety dyplomatyczne, przysługują tylko w związku z wykonywaniem czynności urzędowych.
Akty jednostronne państw to działania podejmowane przez państwo, które mają skutki prawne bez potrzeby zawierania umowy z innym państwem.
Stwierdzenie nieważności oznacza, że umowa od samego początku była nieważna i nie wywołała żadnych skutków prawnych, działając wstecz (ex tunc).
Umowa sprzeczna z normą ius cogens jest nieważna w chwili zawarcia i traci ważność z chwilą pojawienia się nowej normy ius cogens.
Uchwały organizacji międzynarodowych dzielą się na uchwały statutowe, które są wyliczone w statucie organizacji, oraz inne uchwały, które mogą tworzyć organy niestatutowe.
1) Organizacja międzynarodowa typu rządowego, 2) Prawnie wiążące uchwały, 3) Charakter normatywny uchwał.
Okres przedawnienia roszczeń wynosi 1 rok.
Każdy członek Narodów Zjednoczonych zobowiązuje się szanować wyłącznie międzynarodowy charakter obowiązków Sekretarza Generalnego i jego personelu.
Sekretarza Generalnego mianować będzie Ogólne Zgromadzenie.
Pozytywny, obejmujący działania ustawodawcze, administracyjne i sądownicze, oraz negatywny, wykluczający władzę innych państw na własnym terytorium.
Sprawy dotyczące międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa są zastrzeżone dla RB.
Główne organy ONZ to: Zgromadzenie Ogólne, Rada Bezpieczeństwa, Rada Gospodarcza i Społeczna oraz Rada Powiernicza, z różnymi funkcjami, takimi jak rozpatrywanie budżetu czy sprawy zdrowia.
Do ONZ mogą być przyjęte wszystkie państwa miłujące pokój, które przyjmą zobowiązania zawarte w Karcie ONZ.
Przyczynami nieważności formalnej są: brak zdolności traktatowej, brak pełnomocnictw, brak kompetencji.
Państwa uczestniczące w sporze współdziałają w jego załatwieniu i zachowują możliwość podjęcia ostatecznej decyzji aż do ostatniej fazy trwania sporu.
Utrzymywanie pokoju i bezpieczeństwa, rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami, rozwiązywanie problemów międzynarodowych o charakterze gospodarczym, społecznym lub humanitarnym oraz stanowić ośrodek uzgadniania działalności narodów.
Sekretarz Generalny ma prawo zwracać uwagę Rady Bezpieczeństwa na każdą sprawę, która, w jego mniemaniu, mogłaby zagrażać utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Rada Bezpieczeństwa ponosi główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz działa z tytułu tej odpowiedzialności z ramienia członków ONZ.
Komitet Ministrów Rady Europy.
Każdy członek RB ma jeden głos, a sprawy proceduralne wymagają 9 głosów, przy czym żaden stały członek nie może głosować przeciw.
Suwerenność zewnętrzna to niezależność w świetle prawa, a wewnętrzna nazywana jest całowładnością.
Sędziowie muszą mieć wysoki poziom moralny, odpowiadać warunkom w swoich krajach do zajmowania najwyższych stanowisk w sądownictwie oraz być prawnikami cieszącymi się autorytetem w zakresie prawa międzynarodowego.
Sposoby uznania to uznanie indywidualne (przez poszczególne podmioty) oraz uznanie kolektywne (przez grupę państw lub organizację międzynarodową).
Ius cogens to imperatywna norma powszechnego prawa międzynarodowego, od której żadne odstępstwo nie jest dozwolone.
Umowy mogą być zawierane pisemnie lub ustnie.
Umowy terminowe mają określony czas obowiązywania, np. traktat o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a umowy bezterminowe nie mają takiego ograniczenia.
Podmiotowość prawnomiędzynarodowa odnosi się do zdolności podmiotów do posiadania praw i obowiązków w prawie międzynarodowym.
Kierowniczą zasadą przy przyjmowaniu na służbę personelu powinna być konieczność zapewnienia najwyższego poziomu ich sprawności, kompetencji i uczciwości.
Rada Gospodarcza i Społeczna może podejmować badania, udzielać zaleceń oraz opracowywać projekty konwencji w sprawach gospodarczych, społecznych, kulturalnych, oświatowych i zdrowotnych.
Formy odpowiedzialności państw to reparacja (naprawienie szkody), satysfakcja (przeprosiny) oraz sankcje (zerwanie stosunków, sankcje zbrojne).
Prawo krwi (ius sanguinis), prawo ziemi (ius soli) oraz naturalizacja.
Członkowie Organizacji mają okazywać wszelką pomoc w akcjach podjętych zgodnie z Kartą i powstrzymać się od udzielenia pomocy państwu, przeciwko któremu Organizacja zastosowała akcję prewencji lub przymusu.
1 lipca 2002 roku.
Zasada niezawłaszczalności oraz wolności badań i wykorzystywania przestrzeni pozaatmosferycznej.
Sędziowie są wybierani przez Zgromadzenie Ogólne oraz Radę Bezpieczeństwa ONZ.
Uchodźca to osoba, która ma uzasadnioną obawę przed prześladowaniem z powodu rasy, religii, narodowości, przynależności do grupy społecznej lub poglądów politycznych.
Umowy bilateralne i umowy wielostronne.
Pozasądowe sposoby rozwiązywania sporów międzynarodowych obejmują mediację, arbitraż oraz negocjacje.
Akty jednostronne państw to działania podejmowane przez państwa, które mają skutki prawne, takie jak uznanie, oświadczenia czy deklaracje.
Rada Bezpieczeństwa może badać każdy spór lub sytuację, aby ustalić, czy może on zagrażać utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
40 sędziów wybieranych na 6 lat.
Prawo do samoobrony jest ograniczone czasowo do reakcji Rady Bezpieczeństwa i nie może uszczuplać jej władzy i odpowiedzialności w zakresie utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Fakt istnienia Statutu MTS umożliwia stanie się jego stroną bez konieczności członkostwa w ONZ.
Państwo to ludność, terytorium, władza oraz zdolność wchodzenia w relacje z innymi państwami.
Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości powstał 18 kwietnia 1946 roku.
Osoba uprawniona do przywilejów i immunitetów korzysta z nich z chwilą wjazdu na terytorium państwa przyjmującego lub od chwili notyfikacji jej nominacji ministerstwu spraw zagranicznych.
Ważność umowy międzynarodowej zależy od zgody stron, zgodności z prawem międzynarodowym oraz spełnienia wymogów formalnych.
Uchwały Rady Bezpieczeństwa wymagają większości 9 głosów spośród 15 członków, a w sprawach innych do ważności uchwały potrzebne są zgodne głosy członków stałych.
Metody głosowania obejmują jednomyślność, zwykłą większość, większość bezwzględną oraz kwalifikowaną większość.
Przywileje i immunitety konsularne chronią pracowników konsularnych przed jurysdykcją państwa przyjmującego oraz zapewniają im określone prawa.
Status prawnomiędzynarodowy obszarów podbiegunowych jest regulowany przez różne umowy międzynarodowe, które dotyczą ich ochrony i wykorzystania.
Rada Bezpieczeństwa może zdecydować o zastosowaniu środków niewymagających użycia siły zbrojnej, takich jak przerwanie stosunków gospodarczych i komunikacji, oraz wezwanie członków ONZ do ich zastosowania.
Zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne.
Żadne postanowienie Karty nie upoważnia Organizacji do interwencji w sprawach, które należą do kompetencji wewnętrznej któregokolwiek państwa.
Konsul podlega jurysdykcji i władzy państwa przyjmującego, a immunitet jest węższy i niepełny.
Umowa międzynarodowa jest ważna, jeżeli spełnia warunki dotyczące formy, sposobu zawarcia, strony podmiotowej oraz przedmiotu regulacji.
Przesłanki te dzielą się na obiektywne, związane z sytuacją w kraju pochodzenia, oraz subiektywne, dotyczące osobistych odczuć osoby starającej się o status uchodźcy.
Reguluje zasady dotyczące zawierania i wygaśnięcia umów międzynarodowych, nazywana kodeksem prawa traktatów.
Traktaty pokoju, przymierza i przyjaźni, z tym że traktaty obronne są dozwolone, a zaczepne - niedozwolone.
Umowy mogą być zawarte w jednym dokumencie lub w drodze wymiany not.
Zasady działalności państw w przestrzeni kosmicznej obejmują m.in. zakaz roszczenia sobie terytoriów oraz współpracę w badaniach naukowych.
Zwyczaj jako źródło prawa międzynarodowego odnosi się do praktyk, które są powszechnie akceptowane i uznawane za normy prawne.
Rada Bezpieczeństwa może podjąć akcję przy pomocy sił powietrznych, morskich lub lądowych, aby utrzymać lub przywrócić międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo.
Ius dispositivum wygasa ex nunc (od tego momentu).
Zakaz ludobójstwa, niewolnictwa, nieludzkiego traktowania, piractwa, apartheidu, zasada wolności morza otwartego, zakaz interwencji w sprawy wewnętrzne innych państw.
Główne organy ONZ to Zgromadzenie Ogólne, Rada Bezpieczeństwa, Rada Gospodarcza i Społeczna, Rada Powiernicza, Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości oraz Sekretariat.
Z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych korzystają szef misji, personel dyplomatyczny oraz członkowie ich rodzin, jeśli nie są obywatelami państwa przyjmującego.
Obowiązują zasady poddania eksploatacji bogactw naturalnych reżimowi międzynarodowemu oraz nakaz pokojowego wykorzystywania.
Nie istnieje prawny obowiązek uznania, nawet w przypadku istnienia faktów uzasadniających uznanie.
Jest to umowa wielostronna o charakterze prawotwórczym, nazywana quasi Konstytucją społeczności międzynarodowej.
Środki pokojowego załatwiania sporów dzielą się na środki dyplomatyczne i środki sądowe.
Uznanie w prawie międzynarodowym to akt, w którym jedno państwo akceptuje istnienie innego państwa lub rządu, co ma znaczenie dla stosunków międzynarodowych.
Ochrona uchodźców w prawie międzynarodowym opiera się na konwencjach międzynarodowych, które zapewniają im prawa i bezpieczeństwo.
Umowa międzynarodowa może wygasnąć z powodu upływu czasu, wykonania zobowiązań, lub na podstawie klauzul zawartych w umowie.
Organizacja zapewni, aby państwa, które nie są jej członkami, postępowały zgodnie z zasadami Karty w stopniu koniecznym do utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Odpowiedzialność państwa polega na konieczności naprawienia szkód wyrządzonych innym państwom lub osobom w wyniku naruszenia prawa międzynarodowego.
Uznanie to akt, którym państwo stwierdza istnienie pewnych faktów i godzi się z tym, że wywołują one wiążące skutki wobec niego.
Formy uznania to uznanie wyraźne (notyfikacja) oraz uznanie dorozumiane (wynikające z postępowania państwa).
Normy ius cogens są imperatywne, bezwzględnie obowiązujące i nie mogą być uchylone przez normy względnie obowiązujące (ius dispositivum).
Statuty polityczne, gospodarcze (współpraca handlowa) oraz administracyjne.
Uchwały pro foro interno mają charakter organizacyjny i dotyczą spraw wewnętrznych, natomiast uchwały pro foro externo dotyczą kwestii merytorycznych w stosunkach międzynarodowych.
Zwierzchnictwo terytorialne państwa może być ograniczone przez prawo międzynarodowe, umowy międzynarodowe oraz zasady współpracy międzynarodowej.
Zasady ogólne prawa w prawie międzynarodowym obejmują m.in. zasady sprawiedliwości, równości oraz poszanowania suwerenności państw.
Spory międzynarodowe wynikają ze sprzeczności interesów państw, ich odmiennej polityki oraz podejścia do różnych zagadnień.
Każdy członek może mieć nie więcej niż 5 przedstawicieli w ZO.
Dyplomaci mają prawo do nietykalności osobistej, zwolnienia z jurysdykcji lokalnej oraz ochrony przed aresztowaniem i zatrzymaniem.
Przyczyny nieważności bezwzględnej to przymus wobec państwa oraz uprzednia sprzeczność z normą ius cogens.
Upływ czasu, spełnienie warunku rozwiązującego, całkowite wykonanie zobowiązania, zmniejszenie liczby stron umowy poniżej pewnego minimum.
Ius cogens to normy prawa międzynarodowego, które mają charakter bezwzględny i nie mogą być uchylane przez umowy między państwami.
Funkcje Rady Bezpieczeństwa ONZ obejmują utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego oraz podejmowanie decyzji w sprawach kryzysowych.
Cechy szczególne prawa międzynarodowego obejmują jego charakter globalny, różnorodność źródeł oraz złożoność normatywną.
Umowa międzynarodowa to porozumienie między państwami lub organizacjami międzynarodowymi, które jest regulowane prawem międzynarodowym.
Przywileje i immunitety dyplomatyczne zapewniają ochronę dyplomatom oraz ich rodzinom przed jurysdykcją państwa przyjmującego.
Dopuszczalność użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym jest ograniczona do sytuacji obrony własnej lub działań zatwierdzonych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ.
Uchwały organizacji międzynarodowych mogą stanowić źródło prawa międzynarodowego, gdy są przyjmowane zgodnie z kompetencjami tych organizacji i mają charakter normatywny.
Struktura organizacyjna ONZ obejmuje Zgromadzenie Ogólne, Radę Bezpieczeństwa, Sekretariat oraz różne agencje i programy specjalistyczne.
Wolności morza otwartego obejmują m.in. swobodę żeglugi, rybołówstwa oraz badań naukowych.
Cechy państwa jako podmiotu prawa międzynarodowego obejmują terytorium, ludność, rząd oraz zdolność do nawiązywania stosunków międzynarodowych.
Sądownictwo międzynarodowe to system instytucji i procedur, które rozstrzygają spory między państwami oraz interpretują prawo międzynarodowe.
Sankcje w prawie międzynarodowym to środki przymusu stosowane przeciwko państwom, które naruszają normy prawa międzynarodowego.
Obywatelstwo w prawie międzynarodowym odnosi się do statusu jednostki jako członka określonego państwa, co wiąże się z prawami i obowiązkami.
Ważność umowy międzynarodowej zależy od jej zgodności z prawem międzynarodowym oraz od przestrzegania zasad dotyczących jej zawarcia.
Obszary morskie obejmują wody terytorialne, strefy ekonomiczne oraz wody międzynarodowe, a ich delimitacja jest regulowana przez prawo międzynarodowe.
Odpowiedzialność państwa w prawie międzynarodowym polega na konieczności naprawienia szkód wyrządzonych innym państwom lub podmiotom międzynarodowym.
Odpowiedzialność osoby fizycznej w prawie międzynarodowym dotyczy sytuacji, w których jednostki mogą być pociągnięte do odpowiedzialności za zbrodnie międzynarodowe.
Ochrona praw człowieka w powszechnym prawie międzynarodowym opiera się na międzynarodowych traktatach oraz konwencjach, które zapewniają podstawowe prawa jednostek.
